İlk olarak şunu söyleyeyim, ilk defa bir kitap kapağı kitabın içeriğine çok güzel gönderme yapıyor. Ve ilk defa bir kitabın kapağını bu kadar çok beğendim.
Sonrasında da, son zamanlarda okuduğum kitaplarda nedense özellikle hastalık hikayelerini seçiyorum. Elbet vardır bir nedeni. İçimdeki Müzik, kitabı da bir hastalık hikayesi. Spastik ikili kuadripleji yani beyin felci hastalığına sahip olan Melody, doğduğundan beri yürüyemiyor, konuşamıyor, vücudunu kontrol bile edemiyor. Bunlara karşın, o fotografik hafızaya sahip, çok zeki bir kız. İşte bu kızın ağzından dinliyoruz kitabı. Yakınlarının sevgisi ve desteği ile başarmak istedikleri ve başardıkları. Bazen de başarısızlıkları. İnanarak ve arkandaki sağlam destek ile neler yapabileceğinin bir görseli. Kitap her sayfada bunalım içermiyor, hatta hiç bunalım değil. Melody ile tanışmak ve onunla sohbet etmek çok keyifli kesinlikle. Bazı kısımlarında gülümserken, bazı kısımlarında üzüntüden iç çekiyorsunuz, yani hayat gibi işte…
Kitabı okurken çoğunlukla ellerinizin, kollarınızın, yürüyebilmenin değeri de bir kez daha hatırlatılıyor size. Bunları yapabilmenin ne kadar büyük nimet olduğunu fark ediyorsunuz.
Kitabın yazıları büyük olduğu için ve hikaye de çok sürükleyici olduğu için kafanız dalgın olsa bile rahatlıkla okuyabileceğiniz bir kitap. “Kesinlikle tavsiye ederim” dediklerimden bir tanesi oldu sonuç olarak.
Herkese iyi okumalar…
