Bazı kitaplar masalsıdır. Gerçekte masal olmasa da, içinde periler, cinler, hayali yaratıklar olmasa da size masal gibi gelir. Sizi alır, götürür. Öyle güzel ve sade bir dille yazılmıştır ki, sizi zorlamaz. Zorlamadan gezmeye çıkartır. Ve içinde öyle tatlı güzellikler vardır ki, işte bu yüzden size masal gibi gelir. Bu kitap da işte onlardan bir tanesiydi benim için.
Markus Zusak’ın “Kitap Hırsızı” ve “Kilden Köprü” kitaplarını okumuştum, ikisine de aşık olmuştum. Ama bu kitap belki yeni okuduğum için, belki de gerçekten en iyisi olduğu için beni en çok etkileyen kitabı oldu.
Kitabımızın ana karakteri Ed bir taksi şoförü, üç yakın arkadaşı ile kart oynamayı seven ve Kapıcı adında bir köpeği olan (kitaplarında hayvanlara yer veren yazarları özellikle seviyorum) 20lerinde sıradan bir çocuk. Bu sıradanlığı bir gün posta kutusunda bir iskambil kağıdı bulması ile değişiyor. Ve sonrasında olaylar, maceralar, güzellikler başlıyor.
Bana göre dostluğa dair, yaşama dair küçük bir bilgi birikimi ve “fark ettirmeden sana bir şeyler katan kitaplar” içerisinde bulunuyor bu kitap. Kafanızı yormadan, güzel bir macera içerisinde huzurla dolaşacağına bir kitap arıyorsanız, işte bu kitap tam size göre…
Herkese iyi okumalar…
