Bu kitaba şöyle başladım; Gece yatmadan önce aldım kitabı elime, bir kaç sayfa okuyayım sonradan yatarım dedim, sonra bir baktım 235. sayfadayım. Sonrasında resmen hemen bitmesin diye iki gün ara verdim kitaba.
Kitabımızın kahramanı Charlie ismindeki, doğuştan zeka geriliğine sahip, düşük IQ’lu bir adam. Bilim adamları zeka geriliğine çare bulmak için deneyler yapmaktadır ve Algernon isimli farede çok başarılı sonuçlar elde ederler. Üzerinde deney yapılacak insan olarak ise Charlie seçilir. Deneyin başından sonuna kadar Charlie’den İlerleme Raporu yazması istenir. İşte bu kitap Charlie’nin ilerleme raporu. Başta çocuksu bir dil, imla hataları ile yazdığı raporu okumak insanın içini öyle bir ısıtıyor ki, sonralarında ise Charlie’nin zekası ilerlemeye başlıyor, hatta süper zekalı bir insan haline geliyor. Ancak bu şurada sevgili Algernon’nu zekası gerilemeye başlıyor ve Charlie’de de aynı şeyin olup olmayacağını bekliyoruz.
Yazarın dili, o saf, masum duyguları bizlere vermesi, ileri zekalı olmanın mi yoksa geri zekalı mı olmanın hayatı daha rahat kıldığını göstermesi… Sosyal becerilerin üzerinde zekanın etkisi… Charlie ile öyle içten bir bağ kuruyorsunuz ki kitabı okurken. Ve zeka geriliği olan insanlar ile kurulabilecek en güzel empati de sanırım bu kitap ile sağlanabilir. Ayrıca kitap 1950’lerde yazılmış olmasına rağmen, hala çok güncel, hala çok etkili…
Sözün özü herkesin okuması gereken kitaplardan bir tanesi “Algernon’a Çiçekler”.
Bu arada kitabın filmi de varmış şimdi fark ettim. 🙂
Herkese iyi okumalar.
